The Basic Principles Of พระเครื่อง
The Basic Principles Of พระเครื่อง
Blog Article
ข้อควรรู้เกี่ยวกับ คุณสามารถ: เปิดร้านค้าของคุณเอง ฟรี
พระกริ่งคลองตะเคียน พิมพ์หน้ากลางไหล่ยก(เนื้อสีไผ่สุก)
Amhakam catupaccaya – dayaka/May possibly our donors of your four supports: apparel, food stuff, medicine and lodging
เรื่องฮอตในรอบสัปดาห์ของหมวด สังคม
เว็บบอร์ด พูดคุยกับเพื่อนฝูงในวงการพระเครื่อง ฟรี
พระธรรมสิทธิมงคล (พ่อท่านฉิ้น โชติโก)
ในสมัยอยุธยาเริ่มมีการสร้างพระพิมพ์เพื่อให้เกิดความเป็นสิริมงคล ความศักดิ์สิทธิ์ และดลบันดาลให้เกิดอานุภาพต่าง ๆ สำหรับพกเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจเวลาไปสงครามแทนการพกเครื่องรางแบบเก่า เช่น ผ้าประเจียด (ผ้ายันต์ที่ใช้ผูกแขนหรือคล้องคอ) ตะกรุด พิสมร เป็นต้น ต่อมาในสมัยต้นรัตนโกสินทร์เกิดการเปลี่ยนแนวคิดทางพุทธศาสนา อีกทั้งได้รับอิทธิพลทางวัฒนธรรมและวิทยาการจากชาติตะวันตก การสร้างพระพิมพ์เพื่อใช้เป็นเครื่องรางของขลังได้รับความนิยมมากขึ้น พระพิมพ์ที่สร้างเพื่อความเชื่อและความศรัทธาในพุทธคุณด้านต่าง ๆ เหล่านี้เรียกว่า “พระเครื่อง”
พระหลวงปู่ศุข พิมพ์ประภามณฑลรัศมี เนื้อชินตะกั่ว หลังยันต์นูน
พระสมเด็จหลวงปู่ทวดพระปิดตาหลวงพ่อเงินหลวงพ่อคูณ
พระกรุวัดเงินคลองเตย พิมพ์สังกัจจายน์ไม่มีหู(นิยม)
ดูทั้งหมด + หน้าหลัก รายการอัพเดท รายการพระเด่น ร้านพระมาตรฐาน ข่าวประชาสัมพันธ์ ระเบียบการใช้งาน ติดต่อ บริหารงานโดย ศุภชัย เรืองสรรงามสิริ ( ตี๋เหล้า ท่าพระจันทร์ ) สงวนลิขสิทธิ์เนื้อหาทั้งหมด พ.
This informative article requires more citations for verification. Please assist increase this text by including citations to dependable resources. Unsourced materials could possibly be challenged and taken off.
Forgeries are Blanca Hostetler rife, and it takes decades of examine and encounter to create the skills required to recognize reliable amulets. There are actually numerous editions from A huge number of temples, spanning centuries, and it can be not possible for one human being to possess the mandatory information to authenticate each and every edition.
ข้อมูลจาก สมาคมผู้นิยมพระเครื่องพระบูชาไทย ระบุว่า พระรอด เป็นพระเครื่องที่มีอายุนับพันปี นับเป็นหนึ่งในพระเครื่องที่เก่าแก่ที่สุดที่พบในประเทศไทย พระรอด สร้างโดยพระนางจามเทวี เมื่อครั้งเสด็จจากเมืองละโว้มาเสวยราชย์ที่หริภุญไชย (จังหวัดลำพูน) ในพ.